ﺧﺪﺍﯾﺎ !

ﺣﻮﺍﺳﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻫﺴﺖ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺗﻮ ؛

پس ﺣﻖ ﺩﺍﺭﯼ ﺣﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﺟﺰ ﻣﻦ

ﮔﺮﻣـﺎﯾــــﯽ ﺑـﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﻫﻤﯿﺸـــﻪ
ﻭﻟــــﯽ
ﺑﯿـﻦ ﺧـﻮﺩﻣــــــﺎﻥ ﺑﻤـﺎﻧـﺪ
ﺳـﺮﻣـﺎﯾـــﯽ ﻣﯽ ﺷـﻮﻡ
ﻭﻗــﺘـــــﯽ
ﭘــــﺎﯼ ﺁﻏــﻮﺵ ﺗـــﻮ ﺩﺭ ﻣـــﯿـــﺎﻥ ﺑـﺎﺷﺪ

آغوش تو

مترادف امنیت است

آغوش تو

ترس‌های مرا می‌بلعد

لغت نامه‌ها دروغ می‌گفتند

آغوش تو

یعنی پایان سردرد‌ها

یعنی آغاز عاشقانه‌ترین رخوت‌ها

آغوش تو یعنی "من" خوبم!

آغوش تو سایه گاه خستگی من است

آغوشی که میدانم همیشه به روی من باز است

و من لحظه به لحظه ی زندگیم را به امید آرمیدن در آغوش تو سپری میکنم

دستهای من غرق التماسند برای در آغوش گرفتن تو ...

منی که خسته از دست خنجر روزگارم

برای رسیدن به آرامش در کنار تو لحظه شماری میکنم...

دوست داشتم و دارم 
تویی عمر دوبارم 
بخوای یا نخوای دلو برات میارم 
اینو گفتم و میگم بدون تو میمیرم 
تو که نیستی و من از کی سراغت رو بگیرم 
دلم چه بی قراره نشونیتو نداره 
اگه بی تو بمونه میمیره بی ستاره 
نگیر ازم بهونه صدام کن عاشقونه 
ببین که وقتی نیستی چه غمی داره خونه 
نگاه کردی تو چشمام ولی عشقو ندیدی 
تا وقتی میخوامت دوباره دل بریدی 
میمونم پای عشقت اگه بازم بگی نه
شاید با رفتن تو بگم به زندگی نه 

گاه‌گاهی که دلم می‌گیرد،
پیشِ خود می‌گویم،
آنکه جانم را سوخت،
یاد می‌آرد از این بنده،
هنوز...!؟

غرق شدن همیشه تو آب نیست...

تو غصه نیست...

تو خیال نیست...

آدم دوست داره گاهی تو یه آغوش غرق

بشه...!!

آغوش عشقش

قسم دادم خدارو به ماه وبه ستاره

به چشمایی که هرشب،اسیر انتظاره

به اون بنفشه هایی که مخصوص انتظاره

به اون مهی که تنهاست،مالِ شبای تاره

دل راشکست و مرتبه ی آخرش نبود

دیگرنشانه ای زدل شاعرش نبود

گفتم چقدرمیگذرد که ندیدمت

مکث وسکوت وبی خبری، خاطرش نبود

تودیگه دوسم نداری خستگی بهونته

طفلکی دلم هرچی میرونیش دیوونته

یادته نوشته بودم تو تموم نامه هام

خوشبحال اون بند کیفی که دیوونته

حالامن دارم میرم با غصه هام یه  جای دور

اما یادگاریام همیشه توخونته

بدجوردلم تنگه

قلبش ولی ازسنگه

حرفاش پرتردیده

چشماش پرنیرنگه

دیروز شنیدم  گفته

اسمم واسه اون ننگه

رویام دیگه پژمردست

عشقش دیگه کم رنگه

کوکِ دلم بیمارِ

باغصه هماهنگه

چشمم به در گوشم

درحسرت یک زنگه

بین ومن وعشق اون

تومیدنِ  دل جنگه

بازم اگه برگرده

دل عاشق ویک رنگه

 همـِـهـ تو زندگـ ـــیــ شونـــ روز هایـــ ـ خـ ــاكستـ ــریـــ داشتــَ ـنـــ

بهِــ نظــر ـمَنـــ روز خـــاـكـِـستــَـ ـریــــــ از روز سیــــ ـاه ــهَمـ بــدتـــره !
بــلاتــكلیـــ ـفــ ـ تــــــره ...
غـمـــ ـ انگیـــــــز تـــره ! 

مِثــــ روزـهـــ ـایــ ـ ـتنَــــ ـهایـــ ـی ...

ای کاش گفتــه بودی که عاشـــ♥ـــق دیگــܨܓܨــری شده ای

من خـــܨܓܨـــودم هم عاشـ♥ـــق بودم 

درکت میکردم ...!!!

تـــا آســــمان خــیــــال ِ تـــو چقــــدر راه اســــت؟

تـا ڪـے ایـטּ تـراژدے مسخـره زندگے را نگاه ڪــُنمـ؟!

دیــالوگ هـایے ڪــہ برایــمـ دیڪـــته ڪــرده انـد؟!

این نمــایش تڪـــرارے

ایـن خنده هـای زورڪـے

تـا ڪـے؟!

دلمـ یڪــ پلـاטּ تــازه مے خــواهــد

ڪــور باش بانــو !

نگاه ڪہ مےڪنے ؛ مےگویـنـﬤ : نخ ﬤاﬤ ...

عبوس باش بانــو !

لبخنـﬤ ڪہ میزنے ؛ مےگوینـﬤ : پا ﬤاﬤ ...

لال باش بانــو !

حرف ڪہ میزنے ؛ مےگوینـﬤ : جلوه فروخت ...

دانستم !

 چرافرشی ازقاصدک

بیکران نگاهم را،ردیف کرده است

یاچراگاهی ساعتهاغروب را

آذین میبندم  تاطلوع نگاهت را چراغانی کند......

اگر یک روز از زندگی من باقی مانده باشد

از هر جای دنیا چمدان کوچکم را می بندم راه می افتم

ایستگاه به ایستگاه…

مرز به مرز…

پیدایت می کنم ، کنارت می نشینم

بهت میگم تا بی نهایت دوستت دارم…

! تــــو ســنـــگــی
و مــن یــکـ تــکــه شــیـــشه! 
"ســنــگ بــودن تـــو" شــایـــد کـــه شــوخــی بــاشــد 
"ولـــی شـــکـــســتــن مـــن" 
جـــدی اســـت!

کی میرسم به لذت در خواب دیدنت؟

سخت است سخت ازلب مردم شنیدنت

هرکس این ستاره دنباله داررا

یک قرن پیش دیده زمان دمیدنت

ازمثل سیل امدنت حرف میزند

شب

                                                                            حُـجـمِ  تَـنـهـایـی  مَـن ،

وُسـعـَت  شــاخــه  نــیــلــوفــَری  پِـــیـــکــَر تـــوســـت

کـــه  هـــَمــــیـــشــــِه  بــــآمـــَن ،

مـــیـــنــِشـــیـــنــَد  بـــه  شــــَب  خــــَلـــوَت  بـــی فــــَردایـــی ، شــــَب بــی فـــَردایـــی ،شــَب

پــــوچ شــــَب ،ســـَرشـــآ ر ازهـــیـــچ

وَ تـــو انـــدوه مــَرا مـــیــدانـــی،

کـِــه تـــواَنــــدوه مــــَرا مــــیـــخـــوانــی

لـــبــخنــد هــاﮮ ﺴــﺍﺪﮦ ﺍﭞﮬــرڊــارﻣـﮯﻣــﯧــرﻨــﺪ

ﯧــــﻚ ﺪﺴــﺘــﻩ ﻗــﻭﺪﺭآﺴـﻣــاﻥﺍﻧــگـار مـےمـیـرنـد

درمـَن هـــِزاران حــَـرفِ نــاگــفــتـه اســت دورازتــو

امــابــه مَــحـــضِ لــَــحــظـه ے دیــدار مےمــیرنــد

مــَـرگ اشــتــراکـ  بــیــن ادم هــاســت بـا یـک فـَــرق

افــرادعــاشــق پـــیــشــه چــنـدیــن بــارمےمــیــرَنـد

آن هــاکــه سَـــقــف آرزویـــﮮ مــرتــفـع دارنــد

پــشــت بــلــنــدﮮ هــاﮮ دیــوار آن مـﮯمــیــرَنــد

درمــردم دنـــیــاﮯ مَــن (هــنــجــار)یـعـنـﮯ ﴿عــشــق﴾

نــفــریــن بــه آنـــهــاﯦﮯ کـــه نـــاهَــنــجــارﻣﮯمــیــرَنــد

چه باک اگر جهانی رها کند مرا

به خنده زمزمه گوش ها کنند مرا

شبی دوچشم سیاه تورا به من بدهند

بابوسه های خویش مرا مست کن

ای دختری که دلبرافسونگرمنی

برپیکرم بپیچ و چونیلوفری  به ناز